دورهمی شاعرانه به مناسبت روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و روز پاسداشت زبان فارسی

بمناسبت 25 اردیبهشت، روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و روز پاسداشت زبان فارسی، دورهمی شاعرانه ای با حضور سرکار خانم دکتر حسینی زاده و جمعی از دانشجویان در کتابخانه دانشگاه برگزار شد.

در این دورهمی دوستانه سرکار خانم دکتر حسینی زاده درباره شاعر گرانقدر ایرانی ابوالقاسم فردوسی صحبت کردند و پس از آن ایشان و برخی از دانشجویان شاعر دانشگاه، از اشعار سروده ی خود  قرائت کردند.

این اشعار در ادامه خواهد آمد":

دلتنگم

دلگیر؛

خسوف شده است در بلاد پیکرم .

خدای آسمان‌ها ، بارانی بفرستد به قوت هزاران سال پیش

تا شاید سیلی راه بیفتد به عظمت توفان نوح

بلکه زخم خاطرات شسته شوند از قامت روح

و توان ادامه مسیر بازگردد به جانم .

خدای زمین ، توان دهد به ریشه‌های هزار بار تبر خورده

بلکه توان سبز شدن باز گردد به این جوانهٔ نیمه جان

خدای بخشنده مهربان

خدای جبار اهل زمین و آسمان

خدای توبه پذیر درختان فصل خزان

فاطمه کریمی، ورودی 1400

جان به تن دارم از برای حسین

در سرم نیست جز هوای حسین

به دو عالم مباد بفروشم

ذره خاک کربلای حسین

شودم مایه نجات یقین

قطره‌ای اشک در عزای حسین

از ازل هرکه دل به مهرش داد

تا ابد گشته مبتلای حسین

چون که با عشق او سرشته شدم

دل گسستم ز ماسوای حسین

ذرۀ خُرد جان ناچیزم

یافت قیمت ز کیمیای حسین

آرزویم همیشه این باشد

که شود هستی ‌ام فدای حسین

خاک بر من چقدر در غلطم

خویش را دیده‌ام سوای حسین

هستی‌ام جز حسین فاطمه نیست

نیستم من مگر گدای حسین

تا که باری دگر به من برسد

لذت وصل جانفزای حسین،

روی آرم به آستان کسی

که رضایش شده رضای حسین

دستگیر بریده دستی که

جان سپر کرد در بلای حسین

آب در دست و تشنه کام و فتاد

آب از چشم نینوای حسین!

آب چون بر زمین فرومی‌ریخت

آب می‌گشت از حیای حسین

ضجه فاطمه رسید به گوش

چون که بگذارْد سر به پای حسین

گفت: «باب الحوائجی مادر

پسرم، یار باوفای حسین».

باب حاجات! اذن دیداری

جان‌پناه گره‌گشای حسین!

سوختم ساقیا، بنوشانم

جرعه‌ای وصل در سرای حسین

هرکسی پا به درگه تو گذاشت

دست پر آمد از عطای حسین

باید از تو اجازه بستاند

هرکه خواهد ز جان لقای حسین

سرکارخانم حسینی زاده