به مناسبت بازگشت شهدای مدافع حرم
دل نوشته سرکار خانم زهرا جهانگیر، دانشجوی ورودی ۱۴۰۲
درد و دل با شهدا ارامشی عجیب دارد وقتی نجوا میکنی با این مردانی آسمانی...، کسانی که جانشان را برای آرامش ما دادند، وآدم حیران می ماند که چگونه میشود جز با عشق از جان گذشت؟! هیچ چیز جز عشق انسان را در این ایثار بزرگ یاری نمی کند، عشق به خدا و میهن....
عاشقی کردن اوج هنرهاست و شهدا والا ترین هنرمندان تاریخ بشریتند.
باید هنر را از آنها آموخت.
کسانی که جایزه خدایی گرفتند و خدا خود خریدارشان شد که این خود وعده خداست که فرموده: هر کس در راه من تلاش کند و کشته شود، من خود خون بهای او هستم.
و چه کسی صادق الوعدتر از خدا
ان شاء الله دعای خیر این هنرمندان خدایی بدرقه راهمان...
به وقت 8آذر 1402