بررسی فقهی وحقوقی شرط عدم فرزندآوری ازسوی زوجین- رقیه شیری
یکی از مسائل چالش برانگیز برای زوجین جوان در عصرکنونی،که گاهی باعث بروز اختلافات بین آنها میشود، موضوع داشتن یا نداشتن فرزند است.
موضوع شرط فرزندآوری و عدم آن نه در قانون به صراحت مطرح شده و نه در متون فقهی در مورد آن بحث و گفتگو شده وبه نحو قطعی در مورد آن به نحو قطعی تصمیمی اتخاذ شده است. با این حال، دیدگاه های متفاوتی فقیهان در مورد فرزندآوری وجایگاه آن در قلمرو نکاح در ذیل مباحث «کراهت عزل بدون شرط و رضایت زن درعقد دائم» و«عیوب مجوز فسخ نکاح » به طور پراکنده مطرح گردیده است.
دراین مقاله اهمیت وجایگاه فرزندآوری وعدم آن را در روابط خصوصی زوجین بررسی وصحت یا عدم صحت گنجاندن این شرط در نکاح و موارد جواز وعدم جواز شرط فرزندآوری وحقوق هر یک از طرفین را تبیین شده است. وهمچنین در موردضمانت اجراهای این شرط توضیح داده شده است. نظریات مختلفی درمورد صحت یا عدم صحت این شرایط بیان شده است ازجمله ضمانت اجراهای این شرط می تواند اجباربه انجام تعهد، پرداخت خسارت، ایجاد حق فسخ ویا ایجادحق طلاق یا هرضمانت اجرای مورد توافق دیگری باشد. ازسوی دیگراگرشرط مذکورنقض گردد درحقوق وتعهدات زوجین تغییراتی ایجاد می شود؛ به عنوان مثال اگرمشروط له به این شرط زوج باشد می توان گفت که درپرداخت اجرت المثل وسایر حقوق مادی زوجه موثربوده وازباب جبران خسارت می تواند تاثیرگذارباشد؛ یا حتی درموضوع حضانت که ازحقوق وتکالیف هرکدام از زوجین براساس قانون است می تواند موثرواقع شود.