به مناسبت سالروز شهادت امام جواد علیه السلام

می خواستم تو را خورشید بنامم، از روشنایی منتشرت.

دیدم که خورشید، سکه صدقه‌ای است که تو هر صبح از جیب شرقی‌ات درمی‌آوری، دور سر عالم می‌چرخانی و در صندوق مغرب می‌اندازی و بدین سان استواری جهان را تضمین می‌کنی.

می‌خواستم نام تو را ابر بگذارم، از شدت کرامتت.

دیدم که نسیم، فقط بازدم توست که در فضای قدسی فرشتگان تنفس می‌کنی.

به اینجا رسیدم که:

زیباترین و زیبنده ترین نام، همان است که خدا برای تو برگزیده است:

ای کریم‌ترین بخشنده‌ی روی زمین.

ای جواد!

«آسمانی ترین مهربانی» را از طاقچه دریافت کنید:

https://taaghche.com/book/105564